Archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego wzięli udział w nowatorskich badaniach, które odkrywają historię pięciu pokoleń zachodniogermańskiego ludu Longobardów. Artykuł na ten temat  ukazał się w czasopiśmie „Proceedings of the National Academy of Sciences”.

W międzynarodowym zespole badaczy przyglądającym się Longobardom byli naukowcy z Katedry Bioarcheologii UW: dr hab. Arkadiusz Sołtysiak, dr Rafał Fetner i dr Ricardo Fernandes. Archeolodzy przedstawili wyniki analiz szczątków ludzkich z longobardzkiego cmentarzyska w Collegno na przedmieściach Turynu (północne Włochy). W badaniach wykorzystane zostały metody archeogenetyczne i biochemiczne, które pozwoliły uzyskać szczegółowy wgląd w funkcjonowanie lokalnej społeczności przez co najmniej pięć pokoleń. Badania koncentrowały się na pochodzeniu przodków, więzach rodzinnych, a nawet diecie lokalnych społeczności. Naukowcy odtworzyli trzy grupy rodzinne, w tym jedną obejmującą trzy powiązane ze sobą rodziny składające się z trzech do pięciu pokoleń.

– Połączyliśmy historię i archeologię z danymi archeogenetycznymi i izotopowymi, aby zbadać rolę barbarzyńskiej elity wojowników w społeczności zamieszkującej Collegno od VI do VIII wieku. Analiza genomów ujawniła, że cmentarzysko było wykorzystywane przez co najmniej trzy grupy rodzinne, z których jedna – której przodkowie pochodzili z północy – miała wysoką rangę podkreśloną przez bogate wyposażenie grobów. Wyniki badań pokazują, jak zmiany władzy i migracje po upadku Cesarstwa Rzymskiego wpłynęły na tworzenie się nowych społeczności, w których germańscy przybysze wchodzili w interakcje z miejscową ludnością Italii – mówi dr hab. Arkadiusz Sołtysiak.