– Na Uniwersytecie Warszawskim jesteśmy bardzo dobrze przygotowani do kształcenia lekarzy wojskowych. Chcemy oferować wysoki poziom nie tylko w zakresie nauczania, ale również prowadzenia badań naukowych, w tym medycznych – mówi prof. Alojzy Z. Nowak, rektor UW. 27 stycznia na Uniwersytecie Warszawskim odbyło się spotkanie, podczas którego przedstawiciele uczelni i instytucji medycznych omawiali model zintegrowanego kształcenia lekarzy cywilnych i wojskowych – tak, aby byli przygotowani do działania w dynamicznie zmieniającym się środowisku geopolitycznym.

Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Jagielloński, Politechnika Wrocławska oraz Wojskowy Instytut Medyczny – Państwowy Instytut Badawczy są współautorami nowego modelu kształcenia lekarzy cywilnych i wojskowych, z naciskiem na wzmacnianie odporności na przyszłe zagrożenia, a także przygotowywanie do odpowiedzi na nie. 27 stycznia na kampusie UW przy Krakowskim Przedmieściu przedstawiciele uczelni, ośrodków naukowych i instytucji medycznych przedstawili założenia tego zintegrowanego systemu.

– Uniwersytet Warszawski ma silne zaplecze merytoryczne do prowadzenia kształcenia medycznego. Chcemy je opierać na naszych osiągnięciach w fizyce, chemii, biologii, ale też w sztucznej inteligencji, etyce czy naukach o moralności. Tworząc Wydział Medyczny, podjęliśmy decyzję o współpracy z Wojskowym Instytutem Medycznym. Mamy również dobre relacje z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym i kilkoma stołecznymi szpitalami – powiedział prof. Alojzy Z. Nowak, rektor UW, dodając: – Prowadzony przez nas kierunek lekarski rozwija się bardzo dobrze. Chcemy jednak go dalej udoskonalać, m.in. poprzez umożliwienie wspólnie z WIM-em kształcenia dla lekarzy wojskowych. Prowadzimy rozmowy na ten temat z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Współpraca międzysektorowa

Podczas spotkania na UW swoją wizję kształcenia lekarzy przedstawili też prof. Piotr Jedynak, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prof. Arkadiusz Wójs, rektor Politechniki Wrocławskiej, oraz gen. broni prof. Grzegorz Gielerak, dyrektor WIM – PIB.

 

– Świat się zmienia. Oprócz tego, że mamy do czynienia z gospodarką globalną, doświadczamy również zmieniających się potrzeb państw, także w kontekście zagrożeń geopolitycznych, takich jak wojna za naszą wschodnią granicą. Budując naszą koncepcję, opieraliśmy się na doświadczeniach różnych państw. Wynika z nich jasno, że kształcenie lekarzy na potrzeby Sił Zbrojnych jest elementem niezbędnym. Specyfika związana ze służbą wojskową oraz konieczność zabezpieczenia służb medycznych są na tyle szerokie, że absolwenci studiów cywilnych nie są w stanie w pełni na nie odpowiedzieć – powiedział gen. broni prof. Grzegorz Gielerak i dodał: – Uznaliśmy, że dobrze byłoby skorzystać z tych doświadczeń – biorąc dodatkowo pod uwagę doświadczenia wojny na Ukrainie – aby zbudować rodzaj systemu szkolenia i kształcenia, który wpisywałby się w aspekty dotyczące bezpieczeństwa państwa.

 

Założenia systemu, tworzenie wspólnych laboratoriów i interdyscyplinarnych platform edukacyjnych, a także ideę technologii podwójnego zastosowania zaprezentowali prof. Ewa Bulska, dyrektor Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych, płk rezerwy dr inż. Piotr Murawski, kierownik Oddziału Teleinformatyki WIM – PIB, i przedstawiciele Wydziału Medycznego UW oraz Centrum Kształcenia Podyplomowego WIM – PIB.

 

Nowy system zakłada zwiększenie zdolności i sprawności operacyjnej lekarzy cywilnych i wojskowych w sytuacjach kryzysowych oraz podczas działań wojennych, a także poziomu innowacyjności i zdolności adaptacyjnych w obszarze medycyny wojskowej, jak również zacieśnienie współpracy między sektorem wojskowym a cywilnym w dziedzinie medycyny.

Najważniejsze elementy przedstawionego modelu:
  • połączenie wojskowego doświadczenia z naukowym potencjałem sektora cywilnego: system przed- i podyplomowego kształcenia lekarzy powinien maksymalnie wykorzystywać zasoby struktur wojskowych oraz instytucji cywilnych, w tym opracowywane przez nie technologie i generowaną wiedzę;
  • rozwój technologii podwójnego zastosowania: integracja kompetencji wojskowych i cywilnych pozwoli na udoskonalenie takich technologii, jak telemedycyna, systemy monitorowania zdrowia w czasie rzeczywistym oraz technologie mobilne i urządzenia noszone;
  • adaptacyjność i innowacyjność jako fundament kształcenia: programy edukacyjne powinny koncentrować się na rozwijaniu umiejętności oceny sytuacyjnej i szybkiego podejmowania decyzji w kontekście operacyjnym oraz wdrażania innowacyjnych rozwiązań medycznych mających zastosowanie w medycynie wojskowej;
  • synergia i interdyscyplinarność w edukacji medycznej: system kształcenia i szkolenia wojskowego personelu medycznego powinien uwzględniać rozwój zdolności współpracy z przedstawicielami różnych dziedzin oraz integrację wiedzy z takich obszarów, jak sztuczna inteligencja, biomateriały, technologie nanomedyczne, inżynieria genetyczna czy zaawansowane systemy analizy danych.