Senat UW podjął przez aklamację uchwałę w sprawie 50-lecia wydarzeń Marca ’68. „Wszystkich, którzy – narażając się na represje – włączyli się wtedy w obronę obywatelskich praw i akademickiej niezależności, Senat Uniwersytetu Warszawskiego zapewnia o swojej pamięci i wyraża najwyższe uznanie dla ich postawy” – napisano w dokumencie.
W marcu 1968 roku na Uniwersytecie Warszawskim doszło do dramatycznych wydarzeń – studenckich protestów oraz ich brutalnej pacyfikacji przez aparat bezpieczeństwa PRL. Aby upamiętnić 50. rocznicę tych tragicznych dni oraz uhonorować ich uczestników, od lutego do czerwca na UW będą odbywać się specjalne wydarzenia, m.in. debaty, konferencje i wystawy (szczegółowe informacje o planowanych wydarzeniach).
21 lutego Senat uczelni przyjął uchwałę w sprawie 50-lecia wydarzeń Marca ’68.
Mija 50 lat od wydarzeń Marca ’68, gdy w warunkach PRL-owskiej dyktatury studenci i pracownicy Uniwersytetu Warszawskiego, a później innych uczelni upomnieli się o wolność słowa, akademicką autonomię i swobodę zgromadzeń.
Wydarzenia te, obok Czerwca ’56, Grudnia ’70, Czerwca ’76, a potem Sierpnia ’80 i czasu stanu wojennego, były manifestacją społecznego oporu i jednym z kroków do wolnej Rzeczypospolitej.
Wszystkich, którzy – narażając się na represje – włączyli się wtedy w obronę obywatelskich praw i akademickiej niezależności, Senat Uniwersytetu Warszawskiego zapewnia o swojej pamięci i wyraża najwyższe uznanie dla ich postawy.
Jednocześnie Senat jest przekonany, że Uniwersytet powinien przypominać również o zachowaniach haniebnych i niezgodnych z etosem akademickim, które miały wówczas miejsce na naszej uczelni. Bo – tak jak zapisaliśmy w Misji Uniwersytetu Warszawskiego – „to, co niechlubne: uległość wobec politycznych presji, dyskryminacja wyznaniowa i społeczna, usuwanie uczonych i studentów” musi pozostać dla nas żywą historyczną lekcją.
Następstwem wydarzeń Marca ’68 były ingerencja w autonomię Uniwersytetu Warszawskiego, indywidualne dramaty członków naszej wspólnoty, jak również towarzyszące temu akty antysemityzmu. Pamięć o tych bolesnych konsekwencjach nakłada na nas szczególny obowiązek czuwania, by wolność słowa, wolność badań naukowych, prawo do dyskusji o historii naszego kraju, szacunek dla każdego człowieka wykluczający jakąkolwiek formę dyskryminacji były – jako stanowiące podstawowe wartości demokratycznego państwa – zawsze w pełni respektowane. To wynikające z doświadczeń przeszłości zobowiązanie zawsze będzie aktualne dla naszej społeczności.
Uchwała Senatu UW jest dostępna w Monitorze UW (pdf).