Wiosną badacze z Wydziału Archeologii UW i Fundacji Terra Desolata odkryli w Puszczy Boreckiej ślady osady ludzkiej. Jesienią wrócili, aby bliżej przyjrzeć się odkryciu. Znaleźli kamienny bruk oraz biżuterię z brązu. Najprawdopodobniej jest to osada Jaćwingów.
W październiku naukowcy pod kierunkiem prof. Pawła Szymańskiego z Wydziału Archeologii UW oraz Iwony Lewoc z Fundacji Terra Desolata prowadzili badania sondujące nowe stanowisko archeologiczne w Puszczy Boreckiej na Pojezierzu Ełckim. Podczas czterech dni prac udało im się określić, że to, na co natknęli się wiosną, jest osadą Jaćwingów. Odkrycie jest nowatorskie, ponieważ na terenach północno-wschodniej Polski archeolodzy zwykle mieli do czynienia z jaćwieskimi cmentarzyskami, a nie osadami.
– Należy sądzić, że jest to osada jaćwieska z zachodniego skraju ich osadnictwa. Sądzimy tak z kilku przyczyn. Po pierwsze, znamy zasięg osadnictwa tego plemienia. Zajmowali oni tereny od Suwalszczyzny do skraju Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Po drugie, wskazują na to również odnalezione na stanowisku pozostałości brązowej biżuterii: dziewięć fragmentów naszyjników i dwa fragmenty bransolet. Są one datowane na mniej więcej X–XII wiek, czyli okres życia i działalności Jaćwingów. Dodatkowo charakter tych przedmiotów jest typowy dla Jaćwingów, np. naszyjniki typu Totenkrone – mówi prof. Paweł Szymański z Wydziału Archeologii UW.
Podczas jesiennych badań naukowcy odkryli fragment kamiennego bruku o długości kilku metrów. Ma on prawdopodobnie kwadratowy kształt. Dotąd został odkryty tylko jeden z krańców wybrukowania. Pod kamieniami naukowcy dostrzegli spaleniznę, co może świadczyć o tym, że bruk jest fragmentem obiektu gospodarczego lub produkcyjnego, np. pieca.
Wiosną przyszłego roku naukowcy planują kontynuować i rozszerzać badania na nowym stanowisku, m.in. zbadać materiał znajdujący się głębiej pod kamieniami.
Program archeologicznego rozpoznania Puszczy Boreckiej jest zadaniem misji badawczej organizowanej przez Wydział Archeologii i Fundację Terra Desolata.
