W połowie sierpnia obserwuje się maksimum roju Perseidów. Tajniki spadających gwiazd i innych ciał niebieskich znają naukowcy z Obserwatorium Astronomicznego UW. We wrześniu Stacja obserwacyjna w Ostrowiku będzie obchodzić 75-lecie istnienia i 50. rocznicę umieszczenia w niej teleskopu. O obserwacji nieba i zanieczyszczeniu światłem można przeczytać w letnim numerze pisma uczelni „UW”.

Jeden z murali Loesje na warszawskiej Pradze głosi, że „z punktu widzenia Drogi Mlecznej wszyscy jesteśmy ze wsi”. W jednej z takich wsi astronomowie z Uniwersytetu Warszawskiego codziennie próbują odpowiadać na pytania dotyczące zmian zachodzących w ciałach niebieskich i zjawisk kosmicznych.

 

Ostrowik leży około 40 km na południowy wschód od Warszawy i ma niewiele ponad 200 mieszkańców. Od 75 lat działa tu stacja należąca do Obserwatorium Astronomicznego UW, zwana północną (południowa znajduje się w Chile). Pracuje w niej pięć osób, które ani na nudę, ani na tzw. święty spokój narzekać raczej nie mają okazji. To nie tylko miejsce prowadzenia pomiarów nieba, ale również szkoleń studentów zgłębiających tajniki posługiwania się astronomicznymi urządzeniami. Najważniejszym z nich jest 60-centymetrowy teleskop Cassegraina, produkcji Carl Zeiss Jena, o efektywnej ogniskowej 7 500 mm. Jak czytamy na stronie stacji, wyposażony jest on w cienką kamerę CCD Tektronix o wysokiej wydajności kwantowej i rozmiarach 512×512 pikseli.

Przyszli adepci astronomii nie tylko się w stacji uczą, ale też stawiają pierwsze kroki na ścieżce naukowej.

 

– Jesteśmy unikatową jednostką w skali kraju. Nasi studenci zdobywają doświadczenie i nabywają umiejętności techniczne na takim poziomie, który pozwala im zostać w branży i jest doceniany w wielu instytucjach, również zagranicznych. Wszystkie zajęcia praktyczne w Ostrowiku polegają na badaniu konkretnych obiektów. Wyniki prac publikowane są później na łamach licznych czasopism naukowych. Studenci wychodzą od nas już z określonym dorobkiem badawczym w postaci współautorstwa publikacji – mówi Monika Sitek, popularyzatorka nauki, kierująca Pracownią Instrumentalno-Dydaktyczną Obserwatorium Astronomicznego UW.

O najważniejszych projektach realizowanych przez uniwersyteckich astronomów i zjawisku zanieczyszczenia światłem można przeczytać na łamach pisma uczelni „UW” (nr 2/107, 2023, s. 23).