Profesorowie Mirosława Czerny, Michał Ksawery Cyrański, Monika Rekowska i Paweł Stępień zostali powołani na dyrektorów szkół doktorskich UW w kadencji 2025–2028.
Na Uniwersytecie Warszawskim działają cztery szkoły doktorskie: Nauk Społecznych, Nauk Ścisłych i Przyrodniczych, Nauk Humanistycznych oraz Międzydziedzinowa Szkoła Doktorska. Kierują nimi dyrektorzy powoływani przez rektora UW na czteroletnie kadencje.
Prof. dr hab. Mirosława Czerny – dyrektor Szkoły Doktorskiej Nauk Społecznych
Prof. Mirosława Czerny jest kierownikiem Katedry Geografii Miast i Planowania Przestrzennego na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych UW. Wcześniej była dyrektorem Instytutu Studiów Regionalnych i Globalnych w tej jednostce.
Zajmuje się m.in. geografią rozwoju, geografią społeczno-ekonomiczną Polski oraz modelami przestrzennego rozwoju miast. Prof. Czerny wykładała na uniwersytetach m.in. na Kubie, w Kolumbii, Peru czy Meksyku. W ramach stypendium przyznanego przez Fundację Aleksandra von Humboldta ponad rok prowadziła badania nad krajami rozwijającymi się na Uniwersytecie w Tybindze i w Oxfordzie.
W 2007 roku Universidad Nacional de San Agustín de Arequipa (Peru) przyznał jej doktorat honorowy, 11 lat później to samo wyróżnienie otrzymała od Universidad de Manizales (Kolumbia), a w 2023 roku od Uniwersytetu Autonomicznego Stanu Meksyk w Toluce. Prof. Mirosława Czerny była też członkinią Komitetu Nauk Geograficznych Polskiej Akademii Nauk.
Prof. Mirosława Czerny funkcję dyrektorki Szkoły Doktorskiej Nauk Społecznych pełniła już w kadencji 2021–2024.
Prof. dr hab. Michał Ksawery Cyrański – dyrektor Szkoły Doktorskiej Nauk Ścisłych i Przyrodniczych
Prof. Michał Ksawery Cyrański pracuje na Wydziale Chemii UW, w Pracowni Krystalochemii. Kieruje Wydziałowym Laboratorium Zaawansowanej Inżynierii Kryształów im. Jana Czochralskiego.
Zajmuje się m.in. chemią strukturalną małych związków organicznych, układów z cykliczną delokalizacja π-elektronową, węglowodorami aromatycznymi, chemią supramolekularną kwasów boronowych, krystalochemią, inżynierią krystaliczną, efektem podstawnikowym, modelowaniem molekularnym, obliczeniami kwantowo-mechanicznymi (ab initio), strukturalnymi i energetycznymi aspektami charakteru aromatycznego układów π-elektronowych i definicją aromatyczności.
W 2015 roku przyznano mu nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcie naukowe prowadzące do tytułu profesora, a w 2024 roku Medal im. Jana Zawidzkiego przyznawany przez Polskie Towarzystwo Chemiczne. Prof. Michał K. Cyrański był członkiem Komitetu Krystalografii PAN.
Prof. Michał K. Cyrański funkcję dyrektora Szkoły Doktorskiej Nauk Ścisłych i Przyrodniczych pełnił też w kadencji 2021–2024.
Dr hab. Monika Rekowska, prof. ucz. – dyrektor Szkoły Doktorskiej Nauk Humanistycznych
Prof. Monika Rekowska kieruje Katedrą Historii Kultury w Instytucie Historii Sztuki (Wydział Nauk o Kulturze i Sztuce UW). Jest też kierownikiem studium doktoranckiego WNKS UW.
Zajmuje się głównie archeologią klasyczną, wschodniego Śródziemnomorza w okresie hellenistyczno-rzymskim, antyczną architekturą mieszkalną oraz polskimi i europejskimi zainteresowaniami starożytnościami greckimi i rzymskimi w epoce nowożytnej.
Prof. Rekowska prowadziła badania na stanowiskach archeologicznych we Francji, Szwajcarii, Niemczech, Włoszech, Libii i na Cyprze. Była stypendystką rządu francuskiego, włoskiego, Andrew W. Mellon Fellowship i Fundacji Lanckorońskich.
Zasiadała w Senacie UW. Jest członkinią Komisji Archeologii Krajów Śródziemnomorskich Polskiej Akademii Umiejętności. Otrzymała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za osiągnięcia będące podstawą nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego w roku 2014.
Prof. Monika Rekowska funkcję dyrektorki Szkoły Doktorskiej Nauk Humanistycznych pełniła już w kadencji 2021–2024.
Prof. dr hab. Paweł Stępień – dyrektor Międzydziedzinowej Szkoły Doktorskiej
Prof. Paweł Stępień pracuje na Wydziale „Artes Liberales”, gdzie w latach 2017–2022 sprawował pieczę nad ścieżką studiów Cultural and Intellectual History between East and West, prowadzoną z Uniwersytetem w Kolonii i Uniwersytetem Badawczym Higher School of Economics w Moskwie.
Zajmuje się dziełami literatury dawnej (zwłaszcza średniowiecznej literatury religijnej) ujmowanymi jako mikrokosmos kultury oraz odniesieniami poezji XX w. do tradycji kultury dawnej. Prowadził ćwiczenia i wykłady na Universiteit van Amsterdam (Faculteit der Letteren). Był dwukrotnie stypendystą Uniwersytetu w Hamburgu (1999, 2005). Uzyskał status Visiting Scholar at Sidney Sussex College, University of Cambridge (2018-2019). W 2018, 2019 i w 2020 roku na zaproszenie Uniwersytetu w Cambridge prowadził zajęcia Introduction to the Language, Literature and Culture of Poland (Faculty of Modern and Medieval Languages).
Jest członkiem rady redakcyjnej „Przeglądu Humanistycznego”, komitetu redakcyjnego serii Studia Staropolskie. Series Nova (Instytut Badań Literackich PAN) oraz kwartalnika „Pamiętnik Literacki” (IBL PAN).
Wypromował 6 doktorów. W latach 2007–2016 pełnił funkcję Pełnomocnika Rektora ds. Jakości Kształcenia.
W latach 2021–2024 prof. Paweł Stępień sprawował funkcję pełniącego obowiązki dyrektora Międzydziedzinowej Szkoły Doktorskiej.
