Drugi wykład performatywny o kobietach w nauce będzie nosił tytuł „Cezaria B., czyli czy etnografia jest kobietą?”.
W Europie Zachodniej i na świecie kobiety mogą studiować od połowy XIX wieku. W Polsce uzyskują to prawo później: w 1894 roku pierwsze studentki zostają przyjęte na Uniwersytet Jagielloński, w 1915 roku – otwiera się taka możliwość na Uniwersytecie Warszawskim. I jeśli droga na uniwersytety naszych babek i prababek była okupiona ogromnym wysiłkiem, ogromnym wysiłkiem okupione były także pierwsze kobiece kariery naukowe. Kobiety zderzały się z szeregiem barier instytucjonalnych, uprzedzeniami środowiska naukowego, oporem swoich rodzin, genderowymi stereotypami.
Cezaria Baudouin de Courtenay była jedną z najciekawszych, z różnych powodów, kobiecych karier naukowych w Polsce pierwszej połowy XX wieku: w 1922 roku jako pierwsza kobieta na Uniwersytecie Warszawskim otrzymała habilitację i została pierwszą profesorką na tej uczelni. Była też pierwszą wybitną polską etnografką. Jakie trudności musiała pokonać na swojej drodze? Jak wybór dziedziny badań wpłynął na jej karierę? Nauka z pewnością nie jest kobietą, ale czy można powiedzieć, że etnografia/antropologia kultury jest? Na te pytania odpowie dr Agata Chałupnik w kolejnym wykładzie performatywnym o kobietach w polskiej nauce. Wykład reżyseruje Weronika Szczawińska.
Spotkanie odbędzie się 17 czerwca o godz. 18 w sali 5 Instytutu Kultury Polskiej UW przy Krakowskim Przedmieściu 26/28.
Więcej informacji