Czy archeologia może stanowić atrakcyjną metodę dla humanistów, kuratorów, muzealników? Czy teoria archeologii może przyjąć się na innej niwie akademickiej? Czy wreszcie, nowe perspektywy kształtujące współczesną archeologię są atrakcyjną propozycją dla niearcheologów? Zagadnienia związane z miejscem archeologii w innych dyscyplinach akademickich, a także w przestrzeniach muzealnych zostaną poruszone w czasie dyskusji na kanwie dwóch wystąpień.
Gośćmi prezentującymi dwa różne podejścia do archeologii rozumianej jako metoda, narzędzie, motyw przewodni czy praktyka będą przedstawicielki IHS UW i MN.
Wykłady w ramach grantu europejskiego „Innovarch – Public Archaeology” odbędą się 2 czerwca w Instytucie Archeologii na kampusie głównym.
Program spotkania:
godz. 12.30–13.30: dr Magdalena Wróblewska (Instytut Historii Sztuki UW oraz Muzeum Warszawy) „Fotografia jako rzecz. Teoria Bjørnara Olsena a badanie fotografii”
godz. 13.30–14.30: Agnieszka Tarasiuk (Muzeum Rzeźby im. X. Dunikowskiego, oddział Muzeum Narodowego w Warszawie), „Majątek. Rzeźby z kolekcji rodziny von Rose oraz filmy i fotografie z archiwum Zofii Chomętowskiej. Wystawa w Królikarni zrealizowana przez Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego we współpracy z Fundacją Archeologia Fotografii. Muzealne życie po życiu obiektów sztuki – możliwe dzięki pracy archeologów”