25 stycznia Rada Naukowa Instytutu Historycznego UW podjęła uchwałę w sprawie podstawy programowej w nauczaniu historii.
W grudniu 2016 r. w Instytucie Historycznym odbyła się debata „Historia najnowsza – obszar nauki, obszar edukacji” na temat nowej podstawy programowej w nauczaniu historii. Inspiracją do spotkania był ogłoszony przez Ministerstwo Edukacji Narodowej projekt podstawy programowej kształcenia ogólnego dla ośmioletniej szkoły podstawowej. 25 stycznia Rada Naukowa IH UW w sprawie nowej podstawy podjęła uchwałę, w której zgłoszono 15 uwag. Zastrzeżenia dotyczą m.in. harmonogramu prac nad ustawą programową.
„Wątpliwości wzbudza wprowadzenie nowej podstawy programowej od 1 września 2017 r. do wszystkich klas szkoły podstawowej i brak rozwiązania przejściowego dla uczniów, którzy w bieżącym roku szkolnym skończyliby sześcioklasową szkołę podstawową, czyli dla uczniów obecnych klas VI. Od września zaczną oni dwuletnią powtórkę tego, o czym uczyli się w klasie VI, czyli historii XIX i XX wieku, nie zrealizują natomiast poszerzonych treści z epok wcześniejszych, wskazanych w nowej podstawie programowej. Kończąc ósmą klasę nie będą więc znać np. podstawowych faktów na temat reformacji. Problem ten dotyczy w pewnym zakresie także uczniów obecnych klas piątych”.
Historycy zwracają również uwagę m.in. na brak podstawy programowej dla następnego etapu edukacyjnego, niewystarczające uwzględnienie w nauczaniu historii społecznej, potrzebę większego wyeksponowania wieloetnicznego i wieloreligijnego charakteru Rzeczypospolitej Obojga Narodów, posługiwania się w podręcznikach wyłącznie historyczną terminologią, a także pomijanie kontrowersyjnych postaci historycznych.
– Historia nie jest zbiorem patriotycznych epizodów ani galerią bohaterów. Pomijanie postaci kontrowersyjnych i ocenianych negatywnie wypacza obraz dziejów – piszą historycy.