Prof. Freiherr Claus von Carnap-Bornheim, badacz problematyki okresu rzymskiego, został doktorem honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego. Uroczystość nadania honorowego tytułu odbyła się 5 grudnia w Pałacu Kazimierzowskim.
– Na Uniwersytecie Warszawskim gościmy dziś znakomitego badacza, który jest znany nie tylko w Niemczech i Polsce, ale również na całym świecie. Tytuł doktora honoris causa UW jest przyznawany osobom, które mają zarówno znaczące zasługi dla nauki, jak również są zaangażowane we współpracę z uczonymi, doktorantami i studentami naszej uczelni. Prof. Freiherr Claus von Carnap-Bornheim jest jedną z takich osób. Naukowiec staje się dziś członkiem społeczności akademickiej Uniwersytetu Warszawskiego – powiedział prof. Alojzy Z. Nowak, rektor Uniwersytetu Warszawskiego, podczas uroczystości nadania tytułu doktora honoris causa prof. Freiherrowi Clausowi von Carnap-Bornheimowi.
– Chciałbym wyrazić głębokie podziękowanie za wyróżnienie przyznane mi przez Uniwersytet Warszawski. Z pewnością nie ma wielu wydarzeń w akademickim życiu humanisty, które można byłoby porównać z otrzymaniem prestiżowego tytułu doktora honoris causa. Z jednej strony to wyróżnienie jest docenieniem mojej przeszłości akademickiej, ale z drugiej strony jest także obietnicą przyszłej współpracy pomiędzy UW i moim środowiskiem naukowym – zaznaczył podczas przemówienia prof. Freiherr Claus von Carnap-Bornheim.
Laudację wygłosił prof. Aleksander Bursche z Wydziału Archeologii UW.
– Prof. Freiherr Claus von Carnap-Bornheim jest wybitnej klasy archeologiem, badaczem, dydaktykiem, organizatorem i popularyzatorem nauki o światowej renomie i ścisłych związkach z polską szkołą archeologii i Uniwersytetem Warszawskim. Jego rodzina pochodzi z Janczewa pod Gorzowem Wielkoposkim. Swojej mamie – rodowitej Dunce z Kopenhagi – zawdzięcza doktor honorowy dobrą znajomość języka duńskiego, co miało niebagatelny wpływ na jego dalszą karierę – zaznaczył prof. Bursche, dodając: – Wyróżniony dziś naukowiec w pierwszej połowie lat 90. pracował jako docent w seminarium prehistorycznym w Marburgu. Miał okazję kilkakrotnie przebywać w Polsce, m.in. na półrocznym stażu na Uniwersytecie Jagiellońskim i w naszej Alma Mater. Na obu uczelniach prowadził zajęcia. Realizowaliśmy wówczas z inicjatywy von Carnapa w ramach polsko-niemieckiej młodzieżowej wymiany akademickiej objazdy naukowe po zachodnich Niemczech i północnej Polsce. Był to na tamte czasy bardzo odważny, a przy tym niezwykle udany eksperyment. Poza nawiązanymi i kontynuowanymi do dziś znajomościami i przyjaźniami wielu uczestników tych objazdów jest znanymi i utytułowanymi archeologami, a niektórzy są obecni na tej sali.
Wybitny archeolog
Prof. Freiherr Claus von Carnap-Bornheim specjalizuje się w archeologii środkowej i północnej Europy pierwszego tysiąclecia po Chrystusie. W prowadzonych badaniach naukowiec koncentruje się głównie na trzech zasadniczych kwestiach: uzbrojeniu społeczności barbarzyńskich, miejscach ofiarnych w skandynawskich konfliktach zbrojnych pierwszych wieków po Chrystusie i zagadnieniach związanych z identyfikacją elit plemiennych tego czasu. Analizował m.in. dyferencjację społeczną oraz kształtowanie się barbarzyńskich elit (pochówek króla Childeryka I, groby okazałe z Mušov), problematykę konfliktów i pól bitewnych (Kalkriese – miejsce klęski Warusa w Lesie Teutoburskim w 9 roku), jak również centra i peryferie kulturowe. W ostatnim czasie badał m.in. emporium z okresu wikińskiego w Haithabu i Danewerk – system średniowiecznych umocnień bagiennych w poprzek Półwyspu Jutlandzkiego. Dzięki staraniom archeologa Haithabu i Danewerk zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Wyróżniony przez UW naukowiec ukończył studia na Uniwersytecie Filipa w Marburgu. Tam też obronił pracę doktorską o wyrobach złotniczych ze znalezisk bagiennych w południowej Skandynawii oraz pracę habilitacyjną pt. Studia nad młodszym okresem rzymskim w Barbaricum. Tytuł profesora uzyskał na Uniwersytecie Christiana Albrechta w Kilonii. Archeolog jest autorem lub współautorem stu osiemdziesięciu publikacji oraz redaktorem lub wydawcą ponad trzydziestu monografii.
Organizator nauki o światowej renomie
Prof. Freiherr Claus von Carnap-Bornheim jest związany z instytucjami naukowymi, muzealnymi i konserwatorskimi kraju związkowego Szlezwik-Holsztyn. Od 2009 roku pełni funkcję dyrektora państwowej Fundacji Muzeów Kraju Związkowego Szlezwik-Holsztyn na Zamku Gottorf. Ściśle współpracuje też z naukowcami z UW.
– Współpraca z prof. Freiherrem Clausem von Carnap-Bornheimem miała głównie charakter naukowy. Pierwsza konferencja naukowa w Marburgu w 1994 roku poświęcona barbarzyńskiemu i rzymskiemu uzbrojeniu pokazała, jak wiele polskich badaczy ma coś do zaoferowania światu. Publikacja pokonferencyjna była opublikowana w Lublinie. Być może właśnie ta życzliwość oraz otwarcie na świat ludzi, tak przecież naturalne dla doktora honorowego, są największą jego zasługą dla archeologii polskiej. Cała reszta jest konsekwencją tej ostatniej. Zawiązane wówczas przyjaźnie były kontynuowane i ułatwiły dalszą współpracę. Trzech badaczy z UW zostało stypendystami prestiżowego programu naukowego Aleksandra von Humboldta, co pogłębiło współpracę – mówił podczas uroczystości prof. Bartosz Kontny, dziekan Wydziału Archeologii UW.
Jednym z jego największych sukcesów wyróżnionego naukowca jest stworzenie i kierowanie Centrum Archeologii Bałtyckiej i Skandynawskiej. Jednostka prowadzi badania w Europie Północnej, Środkowej i Wschodniej – od epoki kamienia po średniowiecze. Ośrodek współpracuje również z polskimi archeologami, w tym z naukowcami z Uniwersytetu Warszawskiego. Badacze z obu instytucji zaangażowani byli w realizację projektów naukowych dotyczących m.in. naśladownictw rzymskich medalionów czy znalezisk monet rzymskich z cmentarzysk sambijskich. Rezultatem badań były m.in. wspólne publikacje. W ramach wymiany akademickiej prof. Freiherr Claus von Carnap-Bornheim gościł wielu pracowników UW, jak również studentów i doktorantów.
Archeolog jest badaczem cenionym na arenie międzynarodowej. Za swoje zasługi dla nauki został odznaczony m.in. Orderem Rycerskim Nordstjern przez Króla Szwecji Karola XVI Gustawa, Orderem Rycerskim Danebrog przez Królową Danii Małgorzatę II czy Krzyżem Zasługi pierwszej klasy przez prezydenta Niemiec. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Loránda Eötvösa w Budapeszcie.
