„Od najmłodszych lat Chopin w mistrzowski sposób operował językiem nie tylko subtelnie oddając przy jego pomocy niuanse uczuć i swych przemyśleń, ale bawiąc się słowotwórstwem, związkami frazeologicznymi czy brzmieniem wyrazów” – napisała prof. Małgorzata Karpińska w recenzji I tomu „Korespondencji Fryderyka Chopina”. 21 grudnia, nakładem Wydawnictw UW, ukazał się II tom korespondencji kompozytora.
I tom „Korespondencji Fryderyka Chopina” ukazał się w 2009 roku i zawierał listy z okresu młodości kompozytora – lat 1816-1831. II tom obejmuje korespondencję, która powstała pomiędzy 1831 a 1839 rokiem. Został podzielony na dwie części, które zawierają 184 listy, 60 streszczeń listów zaginionych oraz list George Sand do Wojciecha Grzymały (w części Miscellanea). W pierwszej części zebrane są listy z pierwszych lat pobytu Chopina w Paryżu, w drugiej znajdziemy korespondencję dotyczącą jego podróży na Majorkę z George Sand i jej dziećmi oraz pierwszych letnich pobytów w jej posiadłości w Nohant. Wśród osób, z którymi Chopin utrzymywał w tym czasie kontakty, są m.in. kompozytorzy Felix Mendelssohn Bartholdy i Robert Schumann oraz zaręczona z nim Maria Wodzińska.
Drugi tom, tak jak pierwszy, zawiera reprodukcje oryginalnych listów, wykazy źródeł, bibliografię oraz noty biograficzne postaci związanych z artystą. Każdy list opatrzono niezwykle szczegółowymi przypisami dotyczącymi miejsc, postaci i wydarzeń pojawiających się w tekście.
Wydawnictwo opracowali prof. Zofia Helman i prof. Zbigniew Skowron z Instytutu Muzykologii UW oraz Hanna Wróblewska-Straus. Ich celem jest wydanie wszystkich zachowanych listów pisanych przez Chopina i przez niego otrzymanych. „Założenie zostało dostosowane do stanu spuścizny epistolarnej Chopina, która w wyniku wielu wydarzeń i kataklizmów dziejowych – zarówno w XIX, jak też w XX wieku – zaginęła lub uległa rozproszeniu” – napisali w przedmowie do korespondencji.
W przygotowaniu jest III tom wydawnictwa, który zawierać będzie listy z lat 1839-1849. Autorzy planują też wydanie „Listów o Chopinie”, w których zbiorą korespondencję dotyczącą kompozytora, która powstała w okresie jego życia oraz po jego śmierci do roku 1881, gdy zmarła Izabella Barcińska, jego ostatnia bliska krewna.
Sponsorem głównym wydawnictwa jest firma Orlen.
W opinii wielu Chopin był geniuszem absolutnym: nie tylko jako wirtuoz i kompozytor, ale także artysta malarz czy pisarz. Znamiona tego geniuszu wyraźne są w jego korespondencji. Od najmłodszych lat Chopin w mistrzowski sposób operował językiem nie tylko subtelnie oddając przy jego pomocy niuanse uczuć i swych przemyśleń, ale bawiąc się słowotwórstwem, związkami frazeologicznymi czy brzmieniem wyrazów. Miał swój własny, wyjątkowy i ujmujący styl – prof. Małgorzata Karpińska z Instytutu Historycznego UW
Fragment recenzji I tomu „Korespondencji Fryderyka Chopina” [w:] Przegląd Historyczny 101/1 (2010).