Dr Maciej Sobczyk z UW oraz Ruddy Perea Chavez z Uniwersytetu Katolickiego Santa Maria w Arequipie odkryli nowe stanowisko wysokogórskie położone na zboczach peruwiańskiego masywu wulkanicznego Coropuna. Uzyskane dzięki przeprowadzonym pracom informacje poszerzają wiedzę na temat rytualnych wertykalnych szlaków wykorzystywanych podczas ceremonii, których kulminacją było składanie ofiar na szczytach gór.
Uniwersytet Warszawski i Uniwersytetu Katolickiego Santa Maria w Arequipie (UCSM) prowadzą badania w rejonie wulkanów Coropuna, Solimana i Firura od przeszło 20 lat.
Obecnie prace koncentrują się na rozpoznaniu i dokumentacji wysokogórskich stanowisk ceremonialnych, które znajdują się w podszczytowych partiach masywu Coropuna (6425 m n.p.m.) na wysokości miedzy 4600 a 5200 m n.p.m.
Przeprowadzone w tym sezonie prace archeologiczne objęły trzy stanowiska. Dwa dotychczas znane Ajokancha (5100 m n.p.m.) i Coropuna Plaza (4600 m n.p.m.), które znajdują się odpowiednio na zachodnim i południowo zachodnich zboczach Coropuny. W sierpniu archeolodzy rozpoznali stanowisko Tambo Coropuna (4770-4830 m n.p.m.), położone centralnie na południowych zboczach Coropuny.
Nowe stanowisko jest największym z dotychczas poznanych na tych wysokościach. Kompleks składa się z przeszło 20 budowli i 5 placów, zajmuje powierzchnie przekraczającą 7 ha. Budynki są niewielkie. Wiąże się to z trudnymi warunkami klimatycznymi panującymi na tych wysokościach. To co zaskakuje, to występowanie licznych i wyjątkowo rozległych placów. Centralne położenie Tambo Coropuna u stóp świętej góry łączy je siecią szlaków komunikacyjnych z niżej położonymi kompleksami, w tym z główną świątynią i wyrocznią Coropuny stanowiskiem Maucallacta.
Uzyskane dzięki przeprowadzonym pracom informacje znacznie poszerzają wiedze na temat rytualnych wertykalnych szlaków, wykorzystywanych podczas ceremonii, których kulminacją było składanie ofiar na szczytach gór. Na tak dużych wysokościach nikt nie mieszka na stałe. Nie ma żadnych śladów związanych z prowadzoną tam działalnością gospodarczą. Jest to kompleks, który prawdopodobnie okresowo był wykorzystywany przez Inków podczas pielgrzymek w celu złożenia ofiar na szczycie wulkanu, w tym zapewne ofiar typu Qapac Cocha, w których składano w ofierze dzieci. Kapłani składali ofiary w specjalnie przygotowanych platformach grobowych w okolicach szczytu wulkanu. Wulkan Coropuna był jedną z 5 najważniejszych świętych gór Inków. W pielgrzymkach na szczyty wulkanów uczestniczyła wydzielona grupa elit kapłańskich.
Wiele informacji na ten temat uzyskano dzięki źródłom pisanym, o kulcie Coropuny piszą kronikarze kolonialni. Pojawiają się również w dokumentach z XVI, XVII a nawet XIX wieku, które często dotyczą opisów niszczenia takich miejsc kultu lub są opisami podróżników jak np. Antonio Raimodnii.
W tym roku zostanie przeprowadzona jeszcze jedna seria prac wysokogórskich.
Projekt badawczy „Proyecto de Investigación Arqueológica en el Nevado Coropuna-Arequipa” finansowany jest w ramach UCSM w Arequipie w Peru.