Wyrąb lasu prowadzi do skorelowanej utraty liczby gatunków rozprzestrzeniających nasiona roślin oraz liczby gatunków je zapylających – podali w „Nature Communications” biolodzy z Uniwersytetu w Marburgu i Uniwersytetu Warszawskiego.

Grupa naukowców z niemieckiego uniwersytetu wraz z dr hab. Bogdanem Jaroszewiczem z UW przez 2 lata sprawdzała, jak przekształcanie przez człowieka siedlisk leśnych wpływa na interakcje między roślinami a zwierzętami i owadami.

Jak czytamy w informacji Wydziału Biologii UW, badacze zaobserwowali 12 tysięcy interakcji między dziesięcioma gatunkami roślin o mięsistych owocach a 294 gatunkami owadów zapylających oraz 34 gatunkami zwierząt przenoszących nasiona (30 gatunkami ptaków i 4 gatunkami ssaków).

– Życie wielu roślin zależy od zapylenia ich kwiatów przez owady, ale także od ptaków i ssaków, które rozprzestrzeniają nasiona roślin – mówi Jörg Albrecht z Uniwersytetu w Marburgu. –  W tym wypadku, zapylacze i zwierzęta przenoszące nasiona pośrednio odnoszą wzajemne korzyści przez to, że zwiększają swój sukces reprodukcyjny oraz szanse roznoszenia pożywienia roślinnego.

Wyrąb lasu według badaczy zmniejsza o 27 proc. liczbę gatunków rozprzestrzeniających nasiona roślin, przy czym następuje utrata głównie gatunków będących „specjalistami leśnymi”. Jednocześnie o 18 proc. wzrasta liczba gatunków zapylaczy, co jest najprawdopodobniej spowodowane większą ilością światła i ciepła docierającego do dna lasu po wycięciu drzew. – Mimo to u gatunków roślin, które straciły największą liczbę gatunków zwierząt rozprzestrzeniających ich nasiona, stwierdziliśmy skorelowany z tą stratą spadek liczby gatunków je zapylających – mówi dr hab. Bogdan Jaroszewicz.

Tekst „Correlated loss of ecosystem services in coupled mutualistic networks” opisujący badania ukazał się w „Nature Communications”.