Dr Andrzej Maciałowicz z Instytutu Archeologii, wraz z zespołem, opracowuje wyniki prac archeologicznych nekropoli w Dąbku, będącej przykładem kultury przeworskiej i wielbarskiej na północnym Mazowszu. Znaleziska z dąbeckiego cmentarzyska przyczynią się do lepszego zrozumienia procesów kształtowania się i rozwoju wzorców kulturowych społeczności zasiedlających tę część Mazowsza w czasach przełomu er.

Projekt „Dąbek, stan. 9. – nekropola kultury przeworskiej i wielbarskiej na północnym Mazowszu” kierowany przez dr. Andrzeja Maciałowicza ma na celu opracowanie i pełną publikację wyników badań archeologicznych prowadzonych przez Muzeum Ziemi Zawkrzeńskiej w Mławie w latach 90. XX wieku na nekropoli w Dąbku.

Nekropola była użytkowana przez społeczności kultur przeworskiej i wielbarskiej w czasach między II w. BC – III w. AD. Odkryte na stanowisku 9. zabytki są bardzo interesujące ze względu na stosunkowo liczną reprezentację znalezisk z najwcześniejszego horyzontu kultury przeworskiej, datowanego na II w. BC, a także na niezwykłe dla tego ugrupowania cechy inwentarzy grobowych – niespodziewane bogactwo metalowych elementów stroju kobiecego (zapinki, klamry do pasa), przy równie zaskakującym całkowitym braku uzbrojenia, które powinno towarzyszyć pochówkom męskim. Naukowe opracowanie znalezisk z dąbeckiej nekropoli przyczyni się więc do lepszego zrozumienia procesów kształtowania się i rozwoju wzorców kulturowych społeczności zasiedlających tę część północnego Mazowsza w czasach szeroko rozumianego przełomu er.

Efektem finalnym projektu będzie dwujęzyczna (polsko-angielska) publikacja – monografia cmentarzyska. Jej elektroniczna wersja będzie dostępna bezpłatnie na stronie internetowej Instytutu Archeologii UW oraz za pośrednictwem portalu academia.edu.

Przedsięwzięcie dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu Ochrona zabytków archeologicznych.