W wiosennym numerze pisma uczelni publikujemy rozmowę z prof. Andrzejem Tarleckim o nowym algorytmie MNiSW i jego wpływie na wewnętrzny algorytm UW.
Pismo uczelni jest dostępne w wersji papierowej na kampusie głównym w Pałacu Kazimierzowskim, Auditorium Maximum i budynku dawnej Biblioteki Uniwersyteckiej. W najbliższym czasie dotrze również na wszystkie wydziały. Wersję elektroniczną można pobrać na tej stronie internetowej.
Fragment wywiadu z prof. Andrzejem Tarleckim, prorektorem UW ds. kadrowych i polityki finansowej
– 7 grudnia ubiegłego roku poznaliśmy ostateczny kształt nowego rozporządzenia MNiSW w sprawie podziału między uczelnie dotacji z budżetu państwa. Zmienił się wzór algorytmu, na podstawie którego będą dzielone środki. UW na nowym algorytmie zyska czy straci?
Nie chciałbym rozpatrywać tego zagadnienia w tych kategoriach i używać terminów „zysk” lub „strata”. Od momentu, w którym zaprezentowano pierwszy projekt rozporządzenia, byłem dobrze nastawiony do zawartych w nim pomysłów ministerstwa. (…) Nowe zasady podziału dotacji wprowadzają pewne miary jakości pracy dydaktycznej i naukowej, co jest ważne, bo od jakości nauczania i badań zależy ogólnie poziom szkolnictwa wyższego w Polsce. Uniwersytet Warszawski jest bardzo dobrą uczelnią, więc działania sprzyjające jakości są dla nas korzystne.
– Kwotę uzyskaną z budżetu państwa Uniwersytet rozdziela według własnego wewnętrznego algorytmu. Czy będziemy go dostosowywać do zmian, które nastąpiły w algorytmie ministerialnym?
W tym roku chcemy zaproponować, aby wewnętrzny algorytm UW zmienił się w sposób znaczący. Musimy i chcemy uwzględnić zmiany wprowadzone w algorytmie zewnętrznym i w pewnym stopniu przenieść je na metodę rozdzielania środków między jednostki uniwersyteckie.
– Jakie zmiany wprowadzimy w ślad za nowym algorytmem ministerialnym?
Przy składniku studencko-doktoranckim chcemy uwzględnić współczynnik liczby studentów przypadających na jednego pracownika, liczony dokładnie tak jak w algorytmie zewnętrznym. Jednak jego wpływ na wartość składnika będzie znacznie mniejszy. Gdy współczynnik ten przekracza 13, w zewnętrznym algorytmie wartość składnika studencko-doktoranckiego bardzo gwałtownie maleje: zwiększenie liczby studentów może spowodować zmniejszenie ostatecznej wartości składnika studencko-doktoranckiego dla uczelni. Chcemy zaproponować, aby przekroczenie 13 powodowało tylko łagodne zmniejszenie wagi składnika.
W „UW” piszemy również m.in. o trzech propozycjach na ustawę 2.0 i nowym systemie grantów uniwersyteckich. W dziale badania można przeczytać o Inkubatorze UW, pierwszych spotkaniach Afrykanów i Europejczyków oraz parku archeologicznym w Kom el-Dikka. Jest też o zajęciach z filozofii i lekcjach, których prowadzenia uczą się studenci Szkoły Edukacji. W cyklu „Odkurzone, uchwycone” dr Robert Gawkowski pisze o niechcianym jubileuszu w 1955 roku. W tym numerze rozpoczynamy też nową serię „Kwadrans akademicki”, a na strony pisma wraca także cykl „Powiedzieli”.
