Naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego przyjrzeli się diecie wilków żyjących na pograniczu polsko-litewsko-rosyjskim. Odkryli, że często, poszukując pożywienia, polują na bobry. Badania oraz ich rezultaty zostały opisane w czasopiśmie „Wildlife Biology”.

Wilki żywią się głównie dzikimi ssakami kopytnymi. W Polsce polują głównie na sarny, jelenie, dziki i daniele. Zjadają również zwierzęta ranne, osłabione i chore. Naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Gdańskiego zaobserwowali jednak, że drapieżniki te polują również na bobry, głównie w północno-wschodniej części Polski.

Badania były prowadzone w Puszczy Rominckiej – kompleksie leśnym położonym na granicy Polski, Litwy i Rosji. Naukowcy przeanalizowali 165 próbek zebranych tam odchodów wilków.

– Wyniki wprawiły nas w zdumienie, ponieważ szczątki bobrów znaleźliśmy niemal w połowie wilczych odchodów. Gryzonie te stanowią aż 45,6% biomasy zjadanego przez tutejsze wilki pokarmu – mówi prof. Sabina Nowak z Wydziału Biologii UW, która kierowała badaniami.

Rekordowy wilczy apetyt

Wilki z Puszczy Rominckiej pobiły tym samym rekord konsumpcji bobrów ustanowiony wcześniej przez drapieżniki zamieszkujące Wigierski Park Narodowy. W niektórych latach było to nawet 41% biomasy pokarmu.

Naukowcy porównali wyniki badań nad składem pokarmu wilków ze wszystkich kompleksów leśnych w Polsce i wykazali, że bobrami w największym stopniu żywią się drapieżniki z północno-wschodniej części kraju. Za nimi są wilki z Puszczy Knyszyńskiej i Lasów Skaliskich.

Bobry mogą wyrządzać szkody, np. w uprawach rolnych czy drzewostanie. Naukowcy oceniają, że w efekcie drapieżnego zachowania wilków zniszczenia mogą się zmniejszyć.

Po stronie Uniwersytetu Warszawskiego w badaniach uczestniczyli naukowcy z Zakładu Ekologii Wydziału Biologii UW oraz Mazurskiego Centrum Bioróżnorodności i Edukacji Przyrodniczej KUMAK w Urwitałcie. Naukowcy z UW prowadzili badania w ramach projektu Od mieszkańca lasu do lokatora przedmieść – wilcze adaptacje do krajobrazów zdominowanych przez ludzi, finansowanego z grantu OPUS Narodowego Centrum Nauki.