Kuwejcko-Polska Misja Archeologiczna zakończyła tegoroczny sezon badań na stanowisku Bahra 1 na pustyni Al-Subiyah w północnym Kuwejcie. Międzynarodowy zespół, którego członkami są badacze z Uniwersytetu Warszawskiego, odkrył m.in. główkę figurki, charakterystyczną dla prehistorycznej kultury Ubaid. To pierwszy tego typu obiekt odkryty w regionie Zatoki Perskiej.

Datowane na połowę VI tysiąclecia p.n.e. stanowisko archeologiczne Bahra 1 to jedna z najstarszych i największych znanych osad na Półwyspie Arabskim. Od 2009 roku jest miejscem badań kuwejcko-polskiej ekspedycji działającej z ramienia Kuwejckiej Narodowej Rady Kultury, Sztuki i Literatury (NCCAL) oraz Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej im. Kazimierza Michałowskiego (CAŚ) UW. Kierownikiem polskiej ekspedycji jest prof. Piotr Bieliński. Tegorocznym sezonem archeologicznym kierowała dr Agnieszka Pieńkowska.

Wykopaliska na stanowisku Bahra 1 dostarczają informacji dotyczących wymiany kulturowej między neolitycznymi społecznościami Arabii a kulturą Ubaid, która wywodziła się z Mezopotamii i rozprzestrzeniła na szerokim obszarze, od Anatolii po Półwysep Arabski.

W zakończonym sezonie archeologicznym badacze odkryli precyzyjnie wykonaną główkę glinianej figurki. Jej charakterystyczne cechy, takie jak nienaturalnie wydłużona czaszka, skośne oczy i płaski nos, posiadają figurki typowe dla kultury Ubaid. Jak podkreślają badacze, tego rodzaju zabytki znajdowano wcześniej w Mezopotamii, zarówno w kontekstach grobowych, jak i osadniczych, ale znalezisko z Bahry 1 jest pierwszym tego typu obiektem odkrytym w regionie Zatoki Perskiej.

– Obecność tej figurki na naszym stanowisku stawia intrygujące pytania o jej przeznaczenie oraz symboliczne, a być może rytualne znaczenie, jakie mogła mieć dla społeczności zamieszkującej tę osadę – mówi prof. Piotr Bieliński.

Lokalna produkcja ceramiki

Od początku badań na stanowisku Bahra 1 odkryto dwa typy naczyń: importowaną ceramikę związaną z kulturą Ubaid oraz zupełnie odmienną ceramikę, tzw. Coarse Red Ware (CRW), znaną też z innych współczesnych stanowisk na Półwyspie Arabskim. Ceramikę CRW od dawna uznawano więc za wyrób lokalny, jednak dotychczas brakowało dowodów, co do konkretnych miejsc jej produkcji. Odnalezienie niewypalonego naczynia w ostatnim sezonie archeologicznym potwierdziło, że Bahra 1 to najstarsze znane miejsce produkcji ceramiki w regionie Zatoki Perskiej.

Więcej informacji o badaniach na stanowisku Bahra 1 znajduje się na stronie CAŚ UW >>