5 grudnia w południe Sala Senatu w Pałacu Kazimierzowskim zapełniła się, a Mazurek Dąbrowskiego zapoczątkował uroczystość odnowienia doktoratu prof. Jana Kieniewicza. Była ona wyrazem uznania wobec wkładu naukowca w rozwój uniwersytetu i polskiej nauki na arenie międzynarodowej.

Po tym, gdy na kampusie głównym o godz. 12.00 wybrzmiała melodia „Gaudeamus Igitur”,  na wypełnionej po brzegi Sali Senatu w Pałacu Kazimierzowskim zaległa cisza, a zgromadzeni goście powitali bohatera uroczystości – prof. Jana Kieniewicza – wchodzącego w towarzystwie swojego laudatora, prof. Karola Modzelewskiego, a także rektora UW, prof. Marcina Pałysa, i dziekana Wydziału „Artes Liberales”, prof. Roberta Sucharskiego.

– Uroczystość odnowienia doktoratu to szczególna uroczystość zarezerwowana dla tych osób, które, po pierwsze, mają niezwykły wkład w rozwój Uniwersytetu Warszawskiego, w rozwój badań, budowanie doskonałości, zarówno naukowej, jak i dydaktycznej, a po drugie, ponad 50 lat temu otrzymały doktorat Uniwersytetu Warszawskiego – powiedział prof. Marcin Pałys, otwierając uroczystość.

Uchwałę w sprawie odnowienia doktoratu podjął Senat UW 24 października.

Prof. Jan Kieniewicz jest specjalistą w zakresie historii krajów pozaeuropejskich i historii kultury. Doktorat obronił 29 października 1966 roku. Pracował nad nim w Paryżu pod kierunkiem wybitnego historyka francuskiego Fernanda Braudela. Rozprawę zatytułowaną „Handel korzenny i ekspansja portugalska na Oceanie Indyjskim w XVI wieku” przygotował pod opieką prof. Mariana Małowista, którego znaczenie dla ukształtowania się postawy badawczej prof. Jana Kieniewicza podkreślał w laudacji prof. Karol Modzelewski. Przypominając drogę naukową bohatera uroczystości, wspomniał m.in. o współtworzonej przez niego „Historii Polski”, której podziemne wydanie było przez Polaków przyswajane z wypiekami na twarzy. – Myślę, że za ten wzór cnót obywatelskich i naukowych powinniśmy być wszyscy dzisiaj doktorantowi wdzięczni – skonstatował laudator.

W swojej blisko 60-letniej działalności naukowej prof. Jan Kieniewicz zajmował się głównie dziejami Indii, pre-kolonialnej ekspansji, jak również historią Hiszpanii, Polski i Europy. W latach 1990-1994 pełnił funkcję ambasadora RP w Hiszpanii. Na UW był kierownikiem Katedry Iberystyki, wicedyrektorem Instytutu Historycznego i Instytutu Badań Interdyscyplinarnych Artes Liberales. Po przejściu na emeryturę w 2008 roku nadal angażuje się w działalność naukową, będąc związanym z Wydziałem „Artes Liberales” UW. Jest autorem ok. sześciuset publikacji naukowych. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jego myśl naukowa zawarta została w wygłoszonym podczas uroczystości wykładzie „Odpowiedzialność historyka wobec przyszłości”. – Sprzężenie zwrotne między teraźniejszością a przeszłością powoduje formowanie w kulturze swego rodzaju kodu zapewniającego jej trwanie. Zarazem jest on potencjalnie zdolny do wykreowania nowej transformacji, czyli wzorów, projektów trwania systemów w przyszłości, jego nowej tożsamości. Tak powstaje historia – świadectwo ewolucji. Odpowiedzialność historyka wynika z jego etosu jako badacza – skonkludował prof. Jan Kieniewicz.