Około 55 tysięcy m² powierzchni, ponad 200 gatunków drzew i krzewów, blisko 200-letni korkowiec amurski i 25-metrowy wiąz szypułkowy – tymi liczbami można opisać Kampus Główny UW przy Krakowskim Przedmieściu. Wiosna to doskonała okazja na poznanie sekretów uniwersyteckiej zieleni, o czym piszemy w nowym numerze pisma uczelni „UW”.

W latach 50. XX wieku na Kampusie Głównym Uniwersytetu Warszawskiego, podobnie jak w całej stolicy, sadzono ogromne ilości drzew i krzewów, głównie tych szybko rosnących i mało wymagających. Wtedy też posadzono dużo klonów jesionolistnych, które utworzyły główną aleję wejściową na teren uczelni. Magnolie stały się zaś wizytówką Uniwersytetu. Uczelnia posiada też własną odmianę heliotropów i pelargonii.

Dziś pełny zieleni teren centralny Uniwersytetu Warszawskiego ma powierzchnię około 55 tys. m² i rośnie na nim ponad 200 różnych gatunków drzew i krzewów. Są tu rodzime lipy, ale też egzotyczne: tulipanowiec, magnolia, metasekwoja czy wiśnia japońska.

Najwyższy ze wszystkich drzew jest około 25-metrowy wiąz szypułkowy, rosnący przy gmachu Wydziału Prawa i Administracji. Obecnie na terenie Kampusu Głównego znajduje się jeden pomnik przyrody – prawie 200-letni korkowiec amurski. Można go zobaczyć, idąc od Bramy Głównej do budynku Starej Biblioteki.

Jedne z najbardziej okazałych krzewów to wielobarwne rododendrony rosnące na tyłach Pałacu Kazimierzowskiego. Są też datury, forsycje, róże, jaśminowce czy lilaki. Wiosną okazale prezentują się złotokapy, cztery przy Pałacu Kazimierzowskim i jeden na dziedzińcu przy Pałacu Tyszkiewiczów-Potockich.

Baza ziołolecznictwa

Za Pałacem Kazimierzowskim, od strony skarpy, nieco ukryta, kwitnie w maju okazała i kolorowa rabata z azalii i rododendronów. Za ogrodzeniem, po II wojnie światowej, rozpościerał się Ogród Farmakognostyczny należący do Wydziału Lekarskiego UW. Służył on przyszłym lekarzom do celów doświadczalnych z zakresu ziołolecznictwa. Posiadał kolekcję roślin leczniczych liczącą blisko 650 gatunków i odmian, jak: melisa lekarska, arnika górska, zwana kupalnikiem, rącznik pospolity, krwiściąg lekarski, pokrzyk wilcza jagoda, ruta zwyczajna oraz werbena pospolita. Od 1950 roku ogród podlegał ówczesnej Akademii Medycznej, a w 1973 roku, decyzją władz m. st. Warszawy, został zlikwidowany i przekształcony w park miejski.

Obecnie tradycje ziołolecznicze kultywuje Ogród Botaniczny UW w Alejach Ujazdowskich, w którym jest m.in. dział roślin wykorzystywanych w medycynie.