Urodził się w środkowej Rosji, w zubożałej rodzinie ziemiańskiej. Po ukończonym Głównym Instytucie Pedagogicznym, w 1852 r. rozpoczął pracę na uniwersytecie w Charkowie, gdzie specjalizował się w wykładach z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego. W 1875 został dyrektorem Instytutu Historyczno-Filologicznego w Nieżynie (ok. 150 km od Kijowa). W 1884 r. Ławrowski otrzymał nominację na rektora UW. Wcześniej, w latach 1869-1873, rektorem w Warszawie, był jego brat – Piotr.   Rektor Mikołaj Ławrowski dał się poznać jako lojalny współpracownik niesławnego kuratora Apuchtina. UW za jego czasów ulegał…

Urodził się w Petersburgu. W 1842 ukończył Instytut Pedagogiczny, po czym odbył trzyletnią podróż edukacyjną po Niemczech. Po powrocie rozpoczął pracę jako wykładowca literatury łacińskiej w Kazaniu. W latach sześćdziesiątych wykładał jako profesor kultury antycznej na uniwersytecie w Petersburgu.   W grudniu 1872 r. otrzymał nominację na rektora UW i dwa miesiące później rozpoczął urzędowanie.   Należał do jednych z nielicznych Rosjan – rektorów UW, którzy starali się prowadzić politykę umiarkowaną wobec polskich aspiracji niepodległościowych. W 1883 r. podał się do dymisji i wyjechał w swe r…

Urodził się w środkowej Rosji, w zubożałej rodzinie ziemiańskiej. Zdobył wykształcenie filologiczne i jako slawista rozpoczął pracę na uniwersytecie w Charkowie. Jego prace naukowe na tematy językoznawcze dały mu pewien rozgłos, co spowodowało przyjęcie go do Petersburskiej Akademii Nauk. Został też Radcą Stanu w czasach cara Aleksandra II.   Pod koniec 1869 r. został mianowany rektorem UW, stając się pierwszym Rosjaninem stojącym na czele uczelni. W 1870 r. wydał swoje najcenniejsze dzieło: Słownik serbsko-rosyjski.   Po odwołaniu ze stanowiska rektora UW w 1873 r. został kuratorem okręgu szk…

Urodził się na Podolu. W Humaniu ukończył szkołę i wkrótce został przyjęty na Uniwersytet w Wilnie. Tamże w 1828 r. pozyskał stopień doktora i stał się asystentem Jędrzeja Śniadeckiego w klinice chorób wewnętrznych.   W 1840 r. po aresztowaniu polskiego patrioty Szymona Konarskiego, którego ukrywał, przez rok przebywał w więzieniu i tylko dzięki wstawiennictwu wpływowych, dawnych pacjentów zawdzięczał, że wyszedł na wolność. Od grudnia 1841 r. przebywał w Petersburgu. Działalność naukową porzucił na rzecz praktyki lekarskiej. Był dobrym fachowcem i szybko zyskiwał sobie sławę. W 1848 r. został…

…iwersytetu Warszawskiego, a także dziekanem katedry filozofii. Jego talenty pedagogiczne i organizacyjne zostały dostrzeżone i w lutym 1831 r. Skrodzki został wybrany rektorem uczelni.   Czas, w jakim przyszło mu być rektorem, nie sprzyjał nauce. Powstanie Listopadowe sprawiło, że kampus uczelni bardziej przypominał koszary niż miejsce edukacji, a Skrodzki nie miał na to wpływu. Nasilające się objawy gruźlicy sprawiły, że rektor coraz częściej „słabował”, co zmusiło go do wyjazdu do uzdrowiska. W czasie jego nieobecności Powstanie Listopadowe upadło, a władze carskie zamknęły uczelnię.    …

…norowym profesorem Uniwersytetu Wileńskiego. Należał do najbardziej znanych działaczy oświatowych okresu Królestwa Polskiego.   Po wybuchu Powstania Listopadowego ks. rektor Wojciech Anzelm Szweykowski usunął się w cień. Nie podzielał entuzjazmu młodzieży do walki z caratem i nie wierzył w skuteczność powstania.          …