Analiza geoglifów na płaskowyżu Nazca oraz badania cetrum Cahuachi to przykłady projektów łączących archeologów z Polski oraz Włoch. Współpraca naukowa w rejonie Andów trwa już od 30 lat. Geoglify kultury Nazca (monumentalne rysunki naziemne widziane z lotu ptaka) znajdują się na południu Peru. Są uznawane przez UNESCO za obiekt światowego dziedzictwa. Włosi badają je od początku lat 80. XX wieku w ramach projektu Nasca. W 1985 roku dołączyli do nich archeolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego, rok później podpisano oficjalną umowę o współpracy. Projekt Nasca obejmuje także m.in. stanowisko Cahuachi, gdzie naukowcy odkryli centrum ceremonialno-religijne z piramidą, świątyniami i murami. Polacy mieli bardzo istotny wkład w ustalenia dotyczące datowania geoglifów oraz historii Cahuachi. Brali udział w restauracji i konserwowaniu bezcennych zabytków. Teraz naukowcy planują wspólne wykorzystanie metod teledetekcyjnych w badaniach nad geoglifami.

Polacy współpracują z włoskimi archeologami także na innych stanowiskach w rejonie andyjskim. Przebadali centrum kultury Tiwanaku w Boliwii. Planują przeprowadzenie badań georadarowych w rejonie Machu Picchu w Peru, a także analizę rytów naskalnych na stanowisku Samaipata w Boliwii.

O polsko-włoskiej współpracy archeologów w Ameryce Południowej przeczytać można także na stronie Nauka w Polsce