Dr hab. Agnieszka Kloch z Wydziału Biologii UW uczestniczyła w badaniach dotyczących genomów nicieni – bezkręgowców, które są pasożytami spotykanymi zarówno u zwierząt, jak i roślin. Wyniki prac naukowców ukazują, że dwa gatunki blisko spokrewnionych nicieni, które do tej pory uważano za identyczne, dzieli miliony lat niezależnej ewolucji. Artykuł naukowy został opublikowany w czasopiśmie „Nature Communications”.
Nicienie (inaczej robaki obłe) są typem zwierząt bezkręgowych. Zamieszkują wodę i glebę. Wiele z nich jest pasożytami spotykanymi zarówno u zwierząt, jak i roślin.
Naukowcy zaznaczają, że badania genomów nicieni są trudne ze względów technicznych i dotychczas zostały bardzo słabo poznane. Pozwalają jednak lepiej zrozumieć, jak wzajemne oddziaływania między pasożytami i żywicielami kształtują się na tle genetycznym.
Dr hab. Agnieszka Kloch z Wydziału Biologii UW zajmuje się m.in. ewolucyjną i ekologiczną rolą patogenów oraz zastosowaniem metod molekularnych w ekologii. Niedawno wzięła udział w badaniach międzynarodowego zespołu analizującego genomy dwóch blisko spokrewnionych nicieni, z których jeden pasożytuje na myszarce zaroślowej, a drugi na myszy domowej i jest gatunkiem modelowym w badaniach reakcji ssaków na infekcje pasożytnicze.
Artykuł opisujący wyniki badań ukazał się na łamach „Nature Communications”.
– Chociaż przez długi czas te dwa gatunki nicieni uważano za identyczne, nasze badania pokazały, że dzieli je miliony lat niezależnej ewolucji. W genomach obu gatunków znaleziono obszary o bardzo wysokiej zmienności, które kodują geny wchodzące w interakcje z układem odpornościowym gospodarza. Część z nich jest bardzo stara – powstała jeszcze przed rozdzieleniem dwóch gatunków nicieni i zachowała się także u nicieni utrzymywanych od siedemdziesięciu lat w specjalnych liniach genetycznych myszy laboratoryjnych. Pokazuje to, że presja selekcyjna ze strony żywicieli wywierana na pasożyty jest bardzo silna – tłumaczy dr hab. Agnieszka Kloch.
Badaczka dostarczyła genomu trzeciego gatunku nicienia, który w analizach został wykorzystany jako punkt odniesienia do porównań dwóch innych gatunków.