Prorektor UW ds. rozwoju prof. Ewa Krogulec oraz prof. Artur Magnuszewski z Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW zostali członkami nowo powołanego Komitetu Nauk o Wodzie i Gospodarki Wodnej przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Gremium będzie udzielać wiedzy eksperckiej w zakresie zapobiegania powodziom oraz przezwyciężania ich skutków.

Proekologiczny projekt UW pod kierunkiem prof. Ewy Krogulec, prorektor UW ds. rozwoju, zdobył finansowanie w programie grantowym E.ON łączy energię dla klimatu. Zasoby Wód Podziemnych Warszawy – Niewidzialne Dobro Wspólne zdobył najwięcej głosów publiczności.

Zespół naukowców z Wydziału Geologii UW otrzymał autoryzację prezesa Państwowej Agencji Atomistyki w zakresie specjalistycznych analiz lokalizacyjnych pod kątem uwarunkowań i zagrożeń tektonicznych.

Geolodzy z Uniwersytetu Warszawskiego i Polskiej Akademii Nauk odkryli nieznane dotychczas zjawisko współistnienia paleozoicznych form roślinnych i zwierzęcych – glonów oraz graptolitów. Artykuł na ten temat, opublikowany w czasopiśmie „Acta Geologica Polonica”, jest ostatnim z serii prac podsumowujących dziesięć lat badań prowadzonych na ukraińskim Podolu.

Zespół naukowców z Wydziału Geologii UW zbadał najstarsze odkryte dotychczas rafy strefy mezofotycznej na Gotlandii. W wyniku analiz odkryto duży kanał erozyjny będący strukturą sedymentacyjną łączącą płytkie i głębsze strefy ówczesnego zbiornika morskiego. Wyniki badań ukazały się na łamach „Coral Reefs”.

Geolog analizuje budowę Ziemi i zachodzące w niej procesy. Hydrogeolog natomiast zajmuje się wodami podziemnymi. Z okazji obchodzonego 18 września Międzynarodowego Dnia Geologa przypominamy artykuł z wakacyjnego numeru pisma uczelni „UW”, przedstawiający źródła uniwersyteckie na skarpie Parku Kazimierzowskiego.

Zespół naukowców z Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Kalifornijskiej Akademii Nauk przebadał skamieniałości koralowców Tabulata ze środkowego dewonu sprzed około 385 mln lat. Z analiz wynika, że organizmy te posiadały niezwykle podobne do dzisiejszych koralowców przystosowania do zmiennych warunków oświetlenia.

Pracownicy Wydziału Geologii UW zakończyli badania terenowe w centralnym i północnym Wietnamie. Interpretacja uzyskanych wyników prac badawczych pozwoli na określenie wieku procesów wulkanicznych, scharakteryzowanie mechanizmów depozycji serii wulkanoklastycznych, określenie warunków depozycji w jeziorach towarzyszących stożkom wulkanicznym, jak również interpretację wpływu aktywnego wulkanizmu na zmiany klimatu.

W 2022 roku Wydział Geologii UW obchodzi 70-lecie swojego istnienia. Z tej okazji jednostka zorganizowała m.in. wydarzenia popularyzujące geologię: siedem jubileuszowych wycieczek, sympozja, warsztaty i wykłady.

Prof. Mikołaj Zapalski z Wydziału Geologii UW, wraz ze współpracownikami z Estonii, Niemiec i USA, przebadał i opisał materiał mszywiołów z późnego syluru (ok. 420 mln lat temu). Z obserwacji naukowców wynika, że organizmy te są w stanie wytworzyć inne mechanizmy przystosowania do środowiska, gdy żyją w symbiozie i osobno. Wnioski z badań zostały opublikowane w czasopiśmie „Scientific Reports”.

Katedra Hydrogeologii i Geofizyki Wydziału Geologii UW otrzymała autoryzację Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki. Wraz z czterema innymi ośrodkami naukowo-badawczymi będzie udzielać PAA wsparcia eksperckiego.

Czy wielkie wymieranie raf koralowych w dewonie pomoże zrozumieć współczesne zagrożenia dla raf koralowych? Na to pytanie odpowiedzi poszukiwał prof. Mikołaj Zapalski z Wydziału Geologii UW wraz z naukowcami z międzynarodowego zespołu badawczego.

Dr hab. Mikołaj Zapalski z Wydziału Geologii UW uczestniczył w badaniach dotyczących dewońskich koralowców. Międzynarodowy zespół naukowców przeanalizował doskonale zachowane szkielety Oligophylloides pochodzące z górnego dewonu Maroka. Badania wykazały, że szczególnie młodociane stadia szkieletów tych heterokorali są bardzo zbliżone anatomicznie do koralowców ośmiopromiennych, które współcześnie zasiedlają dna mórz i oceanów, jednak, jak dotąd uważano, są dość słabo reprezentowane w materiale kopalnym. Praca badaczy została opublikowana w czasopiśmie „PLOS ONE”.

Międzynarodowy zespół naukowców, pracujący pod kierunkiem prof. Ireneusza Walaszczyka z Wydziału Geologii UW wyznaczył granicę geologiczną pomiędzy dwoma piętrami kredy, najmłodszego systemu ery mezozoicznej. Odkrycie zostało zatwierdzone przez Międzynarodową Komisję Stratygraficzną oraz ratyfikowane przez Międzynarodową Unię Nauk Geologicznych.

W lipcu Polskie Centrum Akredytacji przeprowadziło audyt w laboratoriach Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych UW i Wydziału Geologii UW. Wyniki kontroli potwierdziły m.in., że laboratoria spełniają wymagania systemowe oraz techniczne. Za mocne strony pracowni uznano wysokie kompetencje personelu badawczego, bardzo dobre wyposażenie i organizację jednostek.

Dr hab. Mikołaj Zapalski z Wydziału Geologii UW razem z naukowcami z Japonii i Polski odkryli w wodach Pacyfiku morskie zwierzęta – liliowce – porastane przez koralowce. Takie symbiozy znane były z mórz paleozoicznych, ale wydawało się, że są wymarłe. Badacze opisali ekologiczną „żywą skamieniałość”, która nie była spotykana w morzach od 273 milionów lat. Artykuł naukowców został opublikowany w czasopiśmie „Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology”.

29 kwietnia na Uniwersytecie Warszawskim odbyło się seminarium „Polska: klimat i energia. Mapowanie problemów”. Było to pierwsze z cyklu spotkań, których celem jest identyfikacja problemów i zagrożeń związanych ze zmianą klimatu oraz degradacją środowiska naturalnego i ukierunkowanie działań UW by skutecznie się im przeciwstawiać.

Międzynarodowy zespół badaczy pod kierunkiem naukowców z Wydziału Geologii UW ustanowił granicę geologiczną pomiędzy dwoma jednostkami czasowymi okresu jurajskiego – oksfordem i kimerydem. Odkrycie to zostało zatwierdzone tzw. „złotym gwoździem”, który jest wyznacznikiem miejsc o szczególnej wartości historycznej i geologicznej dla planety.