Rektor w latach 2005-2012
– Staram się patrzeć na wszystko z punktu widzenia członka społeczności akademickiej i jego potrzeb. To mnie trzyma przy ziemi i nie pozwala zapomnieć o tym, że rektor bierze udział, a nie zaszczyca, że nie kroczy, a idzie i nie rządzi a zarządza – powiedziała w trakcie swojego urzędowania w jednym z wywiadów.
Urodzona w Łodzi, w domu o naukowych tradycjach. Jej mama była historykiem, jej tata znanym socjologiem, rektorem Uniwersytetu Łódzkiego. W 1952 r. wraz z rodziną zamieszkała w Warszawie, gdzie w latach sześćdziesiątych ukończyła liceum im. K. Hoffmanowej. Studiowała na Wydziale Fizyki UW. W 1970 r. podjęła pracę w Instytucie Fizyki Politechniki Warszawskiej, a od 1974 r. w Instytucie Fizyki Doświadczalnej. W 1979 r. doktoryzowała się, a w 1988 r. otrzymała stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych. W 1992 r. została profesorem nadzwyczajnym, w 1997 r. profesorem zwyczajnym. Zanim została wybrana na rektora, pełniła na uczelni szereg kierowniczych funkcji. Była m.in. prodziekanem (1995-1996) i dziekanem (1996-2002) Wydziału Fizyki. W 2002 r. została wybrana na stanowisko prorektora UW ds. spraw finansowych i polityki kadrowej.
Jej obszar zainteresowań badawczych to: optyka informacyjna, holografia, optyczne i hybrydowe przetwarzanie informacji.
Prof. Katarzyna Chałasińska-Macukow była rektorem przez dwie kadencje (od 2005 do 2012 roku) i pierwszą kobietą na tym stanowisku w historii UW. W latach 2008-2012 stała także na czele Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Obecnie pracuje na Wydziale Fizyki.
W 2009 roku otrzymała doktorat honoris causa Autonomicznego Uniwersytetu w Barcelonie (UAB), z którym współpracuje od dwudziestu lat. W 2013 tym tytułem uhonorował ją również Uniwersytet Przykarpacki w Iwano-Frankiwsku. Pani profesor jest członkiem licznych towarzystw naukowych, m.in. Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Międzynarodowego Towarzystwa Inżynierii Optycznej (SPIE, USA). W kadencji 2014-2017 była przewodniczącą Polskiego Towarzystwa Fizycznego.