Polskie nazwisko nosił po pra, pra… dziadku, polskim szlachcicu, który osiadł na ziemi charkowskiej w poł. XVII w. Paweł Iwanowicz nauki pobierał w prawosławnym seminarium duchownym w Jekaterynosławiu. Studia medyczne skończył w 1874 r. na Uniwersytecie Charkowskim. Interesował się psychiatrią i tej dziedzinie poświęcił swe badania. Zanim przyjechał do Warszawy, był kierownikiem katedry psychiatrii na swojej macierzystej uczelni.

 

Rektorem UW był od listopada 1894 r. do początków 1896 r. Według niektórych źródeł powodem jego tak krótkiego pobytu w Warszawie był konflikt z antypolskim kuratorem Apuchtinem. Po wyjeździe z Kongresówki osiadł na dłużej w Kazaniu, gdzie otrzymał etat profesora psychiatrii. Od 1905 r. praktykował jako lekarz zdrojowy na Kaukazie. Po 1925 r. na emigracji.