Archeolodzy z Ośrodka Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej wrócili z wykopalisk w Szkodrze, gdzie odnaleźli m.in. średniowieczne fragmenty twierdzy i nekropolii.
Dobiegła końca kolejna kampania wykopaliskowa Ośrodka Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej w antycznej Szkodrze w Albanii. W ekspedycji uczestniczyli archeolodzy z kilku krajów: Polski, Albanii, Rumunii, Węgier i Portugalii.
Specjaliści prowadzili tam badania nieinwazyjne oraz wykopaliska w twierdzy Rozafa, a także badali siatkę osadniczą wokół antycznej miejscowości Scodra.
Badanie nieinwazyjne objęło wielohektarowy obszar, czyli całą twierdzę, część dolnego miasta oraz jedno stanowisko satelitarne – Bushati. Zastosowano równocześnie badania elektrooporowe, geomagnetyczne, jak i georadar. Archeolodzy odtworzyli pierwotną topografię twierdzy. Jednocześnie uchwycono kilkadziesiąt struktur archeologicznych: domy różnych rodzajów, ulice, przebieg murów hellenistycznych oraz świetnie zachowaną latrynę otomańską.
Kolejnym obszarem badań był kościół z XI w. n.e. przebudowany na meczet. Wokół tej romańsko-gotyckiej budowli archeolodzy uchwycili wcześniej nieznaną nekropolię. Parędziesiąt grobów jest położonych na przynajmniej dwóch poziomach. Są wśród nich pochówki kute w skale, inhumacje, krypty grobowe oraz tym grobów łączących w sobie w specyficznym układzie architektonicznym cechy grobu i ossuariów (składu kości), którym archeolodzy nadali po raz pierwszy nazwy: groby piętrowe i groby rusztowe. Mimo że groby zostały częściowo sprofanowane w czasie budowy meczetu, w niektórych z nich zachowały się elementy strojów, naczynia szklane czy gwoździe świadczące o używaniu trumien. Polacy i Francuzi już poddają analizom antropologicznym cały materiał kostny – stąd na przykład wiadomo, że niektórzy z pochowanych zmarli na brucelozę. Po tych badaniach przyjdzie czas na analizy wykonywane w Polsce, czyli badania DNA i najprawdopodobniej izotopu strontu.
Badacze z OBA odkryli także archeologiczne ślady pochodzące z okresu hellenistycznego, fragmenty naczyń, wycięte w skale płaskie powierzchnie oraz elementy murów polygonalnych wykonanych z mniejszych kamieni. Dowodzą one, że w tym antycznym, najwyższym miejscu twierdzy stała jakaś większa, solidna budowla.
Archeolodzy założyli punkty nawigacji satelitarnej w promieniu prawie 30 km od Szkodry. Wykonali serię zdjęć ortofotograficznych z drona w Szkodrze i sześciu stanowiskach satelitarnych. W Bushati badacze uchwycili hellenistyczne mury obronne (II w. p.n.e.). Pozostałe badane przez OBA stanowiska były stanowiskami węzłowymi siatki osadniczej. Powstały one być może już w IV i III w. p.n.e. jako protomiasta iliryjskie. Ich zbadanie będzie miało niezwykłe znaczenie dla określenia tożsamości samej kultury iliryjskiej i jej autonomicznego rozwoju.
