Senat Uniwersytetu Warszawskiego przyjął uchwałę w sprawie nadania prof. Andrzejowi Koźmińskiemu tytułu doktora honoris causa UW. – Profesor Koźmiński jest jednym z filarów nauk o zarządzaniu w Polsce i Europie. Przyczynił się jako dziekan Wydziału Zarządzania UW do zmiany metod i sztuki zarządzania, a także nowoczesnej nauki organizacji. Miał duży udział w transformacji gospodarki polskiej – podkreśla prof. Alojzy Z. Nowak, rektor UW.
19 stycznia Senat uczelni przyjął uchwałę w sprawie nadania prof. Andrzejowi Koźmińskiemu tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego. Wniosek o nadanie doktoratu został złożony przez Wydział Zarządzania. Promotorem doktoratu jest prof. Beata Glinka. Dorobek prof. Andrzeja Koźmińskiego recenzowali: prof. Marian Gorynia z Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, prof. Andrzej Rychard z Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk oraz prof. Eric Cornuel z HEC Graduate School of Management.
– Prof. Koźmińskiemu jako jednemu z nielicznych udało się wprowadzić w życie reguły i zasady zarządzania, które opracowywał i wykładał na uniwersytetach polskich i zagranicznych, poprzez stworzenie z sukcesem Akademii Leona Koźmińskiego – mówi prof. Alojzy Z. Nowak, rektor UW.
– Warta zauważenia i podkreślenia jest okoliczność, że Uniwersytet Warszawski konsekwentnie rozwija zasługujący na uznanie zwyczaj wyróżnienia tytułem doktora honoris causa tych uczonych, którzy z jednej strony wnieśli niekwestionowany i wybitny wkład do nauki, a z drugiej strony zasłużyli się szeroką i intensywną współpracą z Uczelnią – napisał w recenzji prof. Marian Gorynia.
Teoria i praktyka
Prof. Andrzej Koźmiński urodził się w 1941 roku w Warszawie. W 1963 roku ukończył studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, a w 1964 roku socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1965 roku uzyskał stopień naukowy doktora na SGPiS. Stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1968 roku na Uniwersytecie Łódzkim. Tytuł profesora w dziedzinie nauk ekonomicznych uzyskał w 1983 roku. Na Uniwersytecie Warszawskim pracował w latach 1973-2000.
W latach 1981-1987 był dziekanem Wydziału Zarządzania UW, przyczyniając się do reformy wydziału. Został pierwszym demokratycznie wybranym dziekanem WZ UW w czasie okresu legalnego funkcjonowania „Solidarności”, pozostając na stanowisku w okresie stanu wojennego. Angażował się w obronę studentów prześladowanych za działalność opozycyjną.
– Profesor Koźmiński był centralną postacią w tworzeniu Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Nie tylko jego twórcą, lecz także innowatorem reformującym wydział. A nade wszystko, jak ujął to profesor Andrzej Sopoćko: „stworzył nie tylko wydział, ale i społeczność” – podkreślał w recenzji prof. Andrzej Rychard.
W okresie swojej pracy na UW pełnił liczne funkcje kierownicze, w tym m.in. kierownika Zakładu Analizy Systemowej, kierownika Katedry Teorii Organizacji, prodziekana Wydziału Zarządzania UW, dyrektora Międzynarodowego Centrum Zarządzania.
Budowniczy instytucji naukowej
Prof. Koźmiński jest autorem ponad 500 prac naukowych. Wypromował 16 doktorów. Przez wiele lat wykładał w USA i we Francji, gdzie doceniano go jako eksperta od transformacji systemowej i zarządzania w warunkach niepewności. Jego prace z zakresu teorii równowagi funkcjonowania w organizacjach, nurtu systemowego, koncepcji przywództwa czy gier organizacyjnych wniosły istotny wkład w rozwój nauk o zarządzaniu, przyczyniając się także do poprawy skuteczności procesów zarządzania. Prof. Eric Cornuel w swojej recenzji podkreślał, że prof. Koźmiński jest pionierem nowoczesnej edukacji menedżerskiej w Europie, wdrażającym innowacyjne metody badawcze do badania problematyki współczesnego przywództwa.