Zespół naukowców z Wydziału Biologii oraz Centrum Nauk Biologiczno-Chemicznych UW jest współautorem badań, które pokazały, że żerowanie ryb oraz dużych bezkręgowców wodnych prowadzi do mechanicznej fragmentacji mikroplastików, przez co ich degradacja może być szybsza. Wyniki analiz zostały opisane w czasopiśmie „Environmental Science and Technology”.

Przedmiotem badań naukowców był wpływ żerowania ryb oraz dużych bezkręgowców wodnych na mikroplastik zawarty w środowisku. W międzynarodowych badaniach Uniwersytet Warszawski reprezentowali: dr Ewa Babkiewicz, dr Julita Nowakowska, Marcin Żebrowski, Katarzyna Jarosińska oraz dr Piotr Maszczyk.

Rozpad bez szkody dla zwierząt

Badacze przeprowadzili eksperymentalną analizę wpływu przejścia mikroplastików przez przewód pokarmowy ryb karpiowatych (Carassius carassius) i raków (Cherax quadricarinatus) na powierzchnię cząstek mikroplastiku, a także na ich rozmiar oraz zdolność do kolonizacji przez bakterie.

Podczas eksperymentu zwierzętom zaimplementowano dietę z mikroplastikami lub bez nich. Po dwukrotnym przejściu przez przewód pokarmowy cząstki mikroplastiku zostały poddane ekspozycji na bakterie.

Badania pokazały, że przejście przez przewód pokarmowy ryb i raków zmienia właściwości powierzchni mikroplastików i prowadzi do ich fragmentacji, nie wpływając jednak na skład chemiczny ani przenikanie nanoplastików do tkanek zwierząt.

Do wykorzystania w praktyce

Otrzymane dane sugerują, że żerowanie ryb i raków odgrywa istotną rolę w degradacji mikroplastików w środowisku wodnym, wspomagając ich rozpad i ułatwiając dalszą biodegradację przez mikroorganizmy.

Tym samym wyniki analiz wskazują na konieczność uwzględniania roli organizmów wodnych w modelowaniu obiegu plastiku w ekosystemach, co może pomóc w lepszym przewidywaniu ścieżek trwania mikroplastików w środowisku i opracowywaniu skuteczniejszych strategii ograniczania zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi.